Witam! Niedawno, bo dwa dni temu, obchodziliśmy jedno z najpiękniejszych Świąt w kalendarzu liturgicznym Kościoła Katolickiego a mianowicie Niedziela Miłosierdzia Bożego. W związku z powyższą kilka słów na temat tej Uroczystości.
Obchodzona w Kościele katolickim w II Niedzielę Wielkanocną. Zwana jest ona także Niedzielą Przewodnią lub Białą Niedzielą. Wypada pomiędzy 30 marca a 2 maja. Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. Natomiast w dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił je dla całego Kościoła. Co ciekawe zmarł On w przeddzień tego święta a mianowicie dnia 2 kwietnia 2005 roku o godz. 21:37 po odprawieniu I Mszy z II Niedzieli Wielkanocnej w swoich prywatnych apartamentach. W to samo święto w dniu 1 maja 2011 roku, Jan Paweł II został ogłoszony błogosławionym, zaś w dniu 27 kwietnia 2014 roku również w tą Uroczystość został świętym razem z papieżem Janem XXIII. Niewątpliwie fakt ten, jeszcze bardziej podkreśla związek Jana Pawła II z tajemnicą Bożego Miłosierdzia i misję Papieża z Polski w jej rozpropagowaniu.
Źródła tego święta
Inspiracją dla ustanowienia Święta Miłosierdzia Bożego było pragnienie Jezusa, które usłyszała Św. Siostra Faustyna Kowalska w czasie prywatnych objawień. W wielu objawieniach Pan Jezus określił nie tylko miejsce święta w kalendarzu liturgicznym Kościoła, ale także motyw i cel jego ustanowienia, sposób przygotowania i obchodzenia oraz wielkie obietnice z nim związane. Największą z nich jest łaska „zupełnego odpuszczenia win i kar” łącząca się z Komunią świętą przyjętą w tym dniu po dobrze odprawionej spowiedzi (bez przywiązania do najmniejszego grzechu), w duchu nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego, czyli w postawie ufności wobec Boga i czynnej miłości bliźniego. Pan Jezus tak oto mówił do Św. Siostry Faustyny:Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia (Dz. 299). Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski niech się nie lęka zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jako szkarłat
(Dz. 699).
Obietnice dane przez Pana Jezusa, związane z Niedzielą Miłosierdzią
W tym dniu więc wszyscy ludzie, nawet ci, którzy wcześniej nie mieli nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego i dopiero się nawracają, mogą uczestniczyć we wszystkich łaskach, jakie Pan Jezus na to święto przygotował. Jego obietnice dotyczą nie tylko łask nadprzyrodzonych, ale i doczesnych dobrodziejstw, których zakres nie został ograniczony. Ludzie ufający mogą prosić o wszystko dla siebie i innych, byleby przedmiot modlitwy zgodny był z wolą Bożą, czyli dobry dla człowieka w perspektywie wieczności. Łaski potrzebne do zbawienia są zawsze zgodne z wolą Bożą, bo Bóg niczego tak nie pragnie, jak zbawienia dusz, za które Jezus oddał swoje życie. Tak więc w święto Miłosierdzia wszystkie łaski i dobrodziejstwa są dostępne dla wszystkich ludzi i wspólnot, byleby o nie prosili z ufnością.
Święto Miłosierdzia ma najwyższą rangę pomiędzy wszystkimi formami kultu Miłosierdzia Bożego ze względu na wielkość obietnic i miejsce w liturgii Kościoła. Po raz pierwszy Pan Jezus mówił o pragnieniu ustanowienia tego święta w Płocku, gdy przekazywał swą wolę co do powstania obrazu: Ja pragnę – mówił w lutym 1931 roku do Siostry Faustyny – aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, żeby był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia (Dz. 49).
Umiejscowienie w czasie święta Bożego Miłosierdzia
Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy nie jest przypadkowy – na ten dzień przypada bowiem oktawa Zmartwychwstania Pańskiego, które wieńczy obchody Misterium Paschalnego Chrystusa. Ten okres w liturgii Kościoła wyraźniej niż pozostałe ukazuje tajemnicę miłosierdzia Bożego, która najpełniej została objawiona właśnie w męce, śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Ustanowienie święta Miłosierdzia Bożego w bezpośrednim sąsiedztwie liturgii męki i zmartwychwstania Chrystusa podkreśla źródło i motyw przeżywanych tajemnic wiary. Jest nim, oczywiście, miłosierdzie Boga. Inaczej mówiąc – nie byłoby dzieła odkupienia, gdyby nie było miłosierdzia Boga. Ten związek dostrzegła św. Siostra Faustyna, która w „Dzienniczku” napisała: Widzę, że złączone jest dzieło odkupienia z dziełem miłosierdzia, którego żąda Pan (Dz. 89).
Przygotowaniem do tego święta jest nowenna, polegająca na odmawianiu przez 9 dni, poczynając od Wielkiego Piątku, Koronki do Miłosierdzia Bożego. W tej nowennie – obiecał Pan Jezus – udzielę duszom wszelkich łask (Dz. 796). Rozpowszechniona jest także nowenna do Miłosierdzia Bożego zapisana w „Dzienniczku” św. Siostry Faustyny, w której każdego dnia przyprowadzamy do Boga inną grupę dusz.
Przeżyjmy za rok ten dzień w modlitewnym skupieniu, pełni ufności w Boże Miłosierdzie wobec nas i naszych bliźnich a z pewnością otrzymamy tego owoce.
Pozdrawiam,
Kasia
Przy pisaniu tego artykułu korzystałam z następujących źródeł:
1.
2.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz